Δίκτυο Εθελοντικών Οργανώσεων
της ομάδας τεκμηρίωσης του «Εθε-Φιλα»
Στο Μητρώο της Γεν. Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, επίσημα φαίνονται καταγεγραμμένες 290 Οργανώσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία Ιουνίου 2010.
Μια απόπειρα που κάναμε για την ομαδοποίηση τους, μας έδωσε τη πιο κάτω εικόνα.
31 Εθελοντικές Οργανώσεις Δασοπροστασίας – Δασοπυρόσβεσης που ανήκουν διοικητικά στους κατά τόπους Δήμους.
30 Εθελοντικές Οργανώσεις Δασοπροστασίας – Δασοπυρόσβεσης που αυτοδιοικούνται.
25 Σύλλογοι Ραδιοερασιτεχνών.
49 Οργανώσεις Διασωστών – Ναυαγοσωστών
24 Οργανώσεις Ορειβατών – Σπηλαιολόγων
13 Λέσχες αυτοκινήτων
25 Κυνηγετικοί σύλλογοι
18 Οργανώσεις Καταδρομέων – εφέδρων
15 Αερολέσχες
29 Πολιτιστικοί Σύλλογοι
Κάποιες Οργανώσεις, έχουν σαν αποκλειστικό ή σαν κύριο έργο τους την προστασία των Δασών, και κάποιες άλλες σαν δευτερεύον.
Για παράδειγμα, ένας Σύλλογος Ορειβατών είναι φανερό ότι έχει συσταθεί, κατ’ αρχάς, για να οργανώνει ορειβασία, αλλά διαθέτει και κάποιο τμήμα του που ασχολείται δευτερευόντως και με την προστασία των Δασών. Αντίθετα, υπάρχουν Σύλλογοι που αυτό το έργο το έχουν σαν πρώτο ή σαν αποκλειστικό σκοπό τους.
Εστιάσαμε την προσοχή μας στις δύο πρώτες κατηγορίες Οργανώσεων, που το κύριο έργο τους είναι η προστασία των Δασών και είτε ανήκουν διοικητικά στους Δήμους, είτε είναι ανεξάρτητες Οργανώσεις Εθελοντών.
Κάποιες Οργανώσεις ασχολούνται και με την πρόληψη και με την καταστολή της δασικής φωτιάς ταυτόχρονα, ενώ κάποιες άλλες ασχολούνται μόνο με την πρόληψη.
Στην πρόληψη και με τον όρο «Δασοπροστασία» θα εννοούμε την επίβλεψη του χώρου από σταθερά πυροφυλάκια ή εποχούμενες περιπόλους, ώστε οι Εθελοντές της Οργάνωσης να ενημερώσουν το Π.Σ. για την ύπαρξη φωτιάς στον τομέα που επιβλέπουν.
Αντίστοιχα, στην καταστολή και με τον όρο «Δασοπυρόσβεση» θα εννοούμε την εμπλοκή της Οργάνωσης στην κατάσβεση της φωτιάς είτε με πυροσβεστικό όχημα είτε με πεζοπόρα τμήματα.
Ζητάμε προκαταβολικά συγνώμη για την περίπτωση που δεν αποδίδουμε ακριβώς τις 2 πιο πάνω έννοιες.
Είναι και αυτό ένα από τα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει, στην προσπάθεια μας να αποδώσουμε επακριβώς το έργο που εκτελεί κάποια Οργάνωση. Κάποια στιγμή, θα πρέπει να υπάρξει μια «κατηγοριοποίηση» του έργου μας.
Από την αρχή που πήραμε την λίστα με τις 290 Οργανώσεις στα χέρια μας, η πρώτη απορία μας ήταν, αν αυτές οι Οργανώσεις έχουν κάποιας μορφής συνεργασία μεταξύ τους. Και επειδή δεν είναι σωστό να μιλήσουμε εξ' ονόματος άλλων, θα μιλήσουμε για την δική μας Οργάνωση.
Ο δικός μας Σύλλογος ανήκει στην κατηγορία των Οργανώσεων που αυτοδιοικούνται και έχει σαν κύριο έργο του την «Δασοπροστασία». Έτσι κάθε καλοκαίρι σχεδιάζουμε την Δασοπροστασία του δάσους της Ν. Φιλαδέλφειας.
Έχοντας σαν οδηγό την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων, σχεδιάζουμε ποιες μέρες και ώρες, καθώς και πόσοι Εθελοντές θα κάνουν το συγκεκριμένο έργο. Όταν δουλεύουμε σε τοπικό επίπεδο, λίγο–πολύ ξέρουμε το πεδίο μας, ξέρουμε αν υπάρχουν άλλες Οργανώσεις που θα θελήσουν να κάνουν το ίδιο έργο, ώστε να μπορέσουμε να συνεργαστούμε μαζί τους και να αλληλοσυμπληρώσουμε τις δραστηριότητες μας.
Το πρόβλημα αρχίζει να γεννιέται,όταν θέλουμε να εργαστούμε σε Νομαρχιακό επίπεδο, όπως κάνουμε για παράδειγμα με την Δασοπροστασία της Πάρνηθας. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα γνωρίζουμε για τις άλλες Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα με εμάς στο εν λόγω βουνό. Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες των δικών τους προγραμμάτων, αλλά το κυριότερο δεν γνωρίζουμε πού να πάμε σε μια περίπτωση ανάγκης, ή πόσοι και τι να κάνουμε.
Για παράδειγμα, στην μεγάλη φωτιά του 2009 που ξεκίνησε από το Γραμματικό και έκαψε μεγάλο μέρος των Δασών της Αττικής, αποφασίσαμε τα βράδια να ανεβαίνουμε στην Πάρνηθα και να κάνουμε έκτακτη Δασοπροστασία από το φυλάκιο της Μόλας, φοβούμενοι μη τυχόν έχουμε το ίδιο κακό και στην Πάρνηθα. Το φυλάκιο όμως ήδη είχε επανδρωθεί από τους Εθελοντές του ΕΔΑΣΑ. Έτσι, εναλλακτικά διαλέξαμε ένα σταθερό σημείο σαν βάση μας, από όπου κάναμε εποχούμενες περιπολίες προς διάφορες κατευθύνσεις του οδικού δικτύου της Πάρνηθας. Τις βραδιές εκείνες, συναντήσαμε επίσης και εποχούμενες περιπόλους από άντρες των ΛΟΚ. Τελικά η μεγάλη φωτιά δεν άγγιξε την Πάρνηθα.
Κάναμε μετά τον απολογισμό και προέκυψαν κάποια ερωτήματα:
Ήταν αυτή η καλύτερη κίνηση που κάναμε;
Χρειαζόταν να βρισκόμαστε στην Πάρνηθα ή κάπου αλλού;
Μήπως άλλες Οργανώσεις, είχαν ήδη καλύψει όλες τις ανάγκες της περιοχής οπότε εμείς ίσως χρειαζόταν να επανδρώσουμε θέσεις πυροφύλαξης κάποιες άλλες ώρες, κάπου αλλού;
Απάντηση βέβαια δεν πρόκειται να πάρουμε, γιατί και εμείς δεν ξέρουμε ποιος θα μπορούσε να μας απαντήσει. Εδώ τώρα παρατηρούμε το άλλο μεγάλο πρόβλημα του Εθελοντισμού. Αυτό της έλλειψης συντονισμού. Συν της έλλειψης πληροφόρησης για τους άλλους Εθελοντές που δρουν σε μια περιοχή. Αν γνωρίζαμε ότι η Πάρνηθα ήταν ήδη καλυμμένη από άλλες Οργανώσεις ή από τον στρατό, ίσως εμείς να έπρεπε να πάμε σε κάποιο άλλο σημείο για Δασοπροστασία.
Για την έλλειψη συντονισμού και πληροφόρησης των Εθελοντικών Οργανώσεων, έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις και τις έχουμε διαβάσει είτε σαν αποτελέσματα ημερίδων είτε σε άρθρα δημοσιευμένα στο internet.
Μία άποψη υποστηρίζει, ότι οι Οργανώσεις είναι κλεισμένες στο καβούκι τους και δουλεύουν τοπικίστικα.
Μια άλλη, ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη Εθελοντική κουλτούρα μεταξύ μας, και γι’ αυτό δεν συνεργαζόμαστε.
Και άλλη, ότι αν το θέμα ενδιέφερε την πολιτεία, τότε αυτή θα είχε βάλει σε λειτουργία τον αντίστοιχο μηχανισμό για τον συντονισμό μας, ώστε οι δράσεις των Οργανώσεων να μην επικαλύπτονται, αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται.
Φανταζόμαστε ότι η τρίτη άποψη, είναι από αυτές που δεν αμφισβητούνται από κανέναν καλοπροαίρετο άνθρωπο.
Αν ήθελε η πολιτεία θα το είχε κάνει, αφού από τον νόμο που διέπει την λειτουργία της ΓΓΠΠ, της παρέχεται το δικαίωμα αλλά έχει και την υποχρέωση να το κάνει.
Αλλά αφού φτάνουμε στο σημείο να διαπιστώνουμε ότι η πολιτεία, για τους δικούς της λόγους, δεν θέλει να «παίξει» τον ρόλο του συντονιστή, μήπως έχει έρθει η ώρα να φτιάξουν οι Εθελοντικές Οργανώσεις μόνες τους, ένα, ας πούμε μικρής εμβέλειας, συντονιστικό, το οποίο θα έχει σαν σκοπό να αλληλοπληροφορεί τις Οργανώσεις - Μέλη αυτού του σχήματος, για τα σημεία που η κάθε μία Οργάνωση εμπλέκεται;
Μήπως ήρθε η ώρα για το χτίσιμο ενός Δικτύου;
Πριν προχωρήσουμε όμως, να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε «Δίκτυο».
Δίκτυο είναι η δομή που επιτρέπει την συνεργασία και ανταλλαγή πληροφορίας μεταξύ ομοειδών Οργανώσεων, με στόχο την βέλτιστη αξιοποίηση του Εθελοντικού δυναμικού.
Μια πρώτη μεγάλη ωφέλεια θα είναι ν’ αρχίσουμε να μιλάμε, ν’ αρχίσουμε να μαθαίνουμε ποιος είναι δίπλα μας, να μάθουμε πόσοι είμαστε, τι κάνει ο καθένας μας, πού το κάνει και με ποιό τρόπο.
Πράγματα πολύ σημαντικά, όπως θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε πιο κάτω.
Τι χαρακτηριστικά θα μπορούσε να είχε αυτό το Δίκτυο
Πρώτη και απαράβατη αρχή του Δικτύου είναι, οι Οργανώσεις που θα μετέχουν στην λειτουργία του να διατηρήσουν την αυτοτέλεια τους. Το Δίκτυο δεν υποκαθιστά καμία Οργάνωση, απλά τις συντονίζει σε όποια θέματα είναι δυνατό και επιθυμητό από τις ίδιες.
Το Δίκτυο είναι συμπληρωματικό εργαλείο (και όχι αυτοσκοπός) που θα βοηθήσει στους στόχους κάθε μιας Οργάνωσης.
Το Δίκτυο, εκφράζει θέσεις και θέτει στόχους που είναι αποδεκτοί από όλα τα Μέλη του Δικτύου, βάσει της αρχής της ομοφωνίας.
Άμεση ωφέλεια από την δημιουργία του δικτύου είναι:
ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών, γνώσεων και τεχνογνωσίας.
επίλυση των προβλημάτων λειτουργίας που παρουσιάζονται στις Εθελοντικές Οργανώσεις.
κοινές εκπαιδεύσεις και κοινή χρήση εκπαιδευτικού υλικού.
Για να υπάρξει αξιοπιστία του δικτύου προς τα έξω,
Θεωρείται βασικό να εφαρμόζονται αρχές διαφάνειας.
Έτσι, η κάθε οργάνωση θα πρέπει να αυτοπροσδιοριστεί σχετικά με τα παρακάτω:
σε ποιο γεωγραφικό πεδίο δρα (Τοπικό – Νομαρχιακό – Εθνικό)
τι νομικό πρόσωπο είναι η Οργάνωση.
πλήθος «ταμειακώς τακτοποιημένων» μεν αλλά και «ενεργών μελών».
τομείς δράσης
Τα βήματα που απαιτούνται για το δίκτυο, θα μπορούσαν να είναι:
απόφαση για δημιουργία του δικτύου, εκ μέρους των όσων Οργανώσεων θελήσουν να συμμετέχουν στο εγχείρημα της δημιουργίας του.
καθορισμός του σκοπού του δικτύου, που θα αποφασίζεται κάθε φορά από τις συμμετέχουσες Οργανώσεις.
απόφαση για το τι εργαλεία διαθέτει και τι δράσεις θα αναλάβει το δίκτυο
απόφαση για το ποιες Οργανώσεις θα εντάσσονται.
Απόφαση για τον Κώδικα δεοντολογίας που θα τηρείται από τις Οργανώσεις.
Δημιουργία του δικτύου
Το δίκτυο δεν χρειάζεται, ούτε πρέπει, να είναι ένας ακόμη Σύλλογος με την τυπική μορφή που επιτάσσει ο Νόμος. Μπορεί να είναι ένα άτυπο Όργανο, για τις θέσεις του οποίου τα Mέλη θα αυτοδεσμεύονται να εφαρμόζουν. Για την έναρξη του εγχειρήματος δεν είναι απαραίτητο να συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός Οργανώσεων, πράγμα που μπορεί να μη επιτευχθεί ποτέ. Αρκούν και δύο στον αριθμό, για να ξεκινήσει το δίκτυο. Ο χρόνος και οι επιτυχίες του δικτύου, θα κρίνουν αν και άλλες Εθελοντικές Οργανώσεις θελήσουν να ενταχθούν σε αυτό.
Η έδρα του δικτύου δεν χρειάζεται να διαθέτει φυσική διεύθυνση. Προτείνεται, η έδρα του δικτύου να είναι διαδικτυακή, υπό μορφή portal. Ένα Μέλος του δικτύου να ορίζεται, σε ετήσια βάση, σαν Εκτελεστικός Γραμματέας. Έργο του είναι, να αναρτήσει στο portal τις αποφασισμένες θέσεις του δικτύου και να προβάλλει τις θέσεις αυτές σε οποιαδήποτε συζήτηση «προς τα έξω».
Για κάθε νέο θέμα που θα τίθεται προς συζήτηση στο δίκτυο, η Οργάνωση που το εισάγει φροντίζει να το συζητήσει με τα λοιπά Μέλη του Δικτύου, να το επεξεργαστεί και να καταλήξει σε τελική πρόταση, η οποία θα τεθεί προς ψηφοφορία από τα Μέλη με θετική ή αρνητική ψήφο. Το τυχόν θετικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, δίδεται στον Εκτελεστικό Γραμματέα του δικτύου για να το δημοσιοποιήσει στο portal.
Σκοπός του δικτύου
Να υπάρχει προς «τα έξω» ομοφωνία, που εκφράζει πολλές οργανώσεις ταυτόχρονα, αντί του σημερινού μοντέλου η κάθε Εθελοντική Οργάνωση να εκφράζεται με την δική της αδύναμη φωνή. Είναι πασιφανές ότι, άλλη βαρύτητα αποκτούν οι απόψεις που εκφράζει ένα δίκτυο εκ μέρους πολλών Οργανώσεων, και άλλη βαρύτητα όταν αυτές τις ίδιες απόψεις, τις εκφράζουν η κάθε μία χωριστά.
Δημιουργείται μια κοινή πλατφόρμα απόψεων, στόχων και ιδεών. Με την πάροδο του χρόνου, όσες άλλες απόψεις και ιδέες τυγχάνει να αποτελούν κοινές θέσεις των Μελών, προστίθενται στην πλατφόρμα. Όσες ήδη αποφασισμένες κοινές απόψεις χρειάζονται βελτίωση, βελτιώνονται ή καταργούνται κατά περίπτωση. Έτσι, κάθε φορά, η πλατφόρμα θα είναι ενήμερη με τις τελευταίες κοινές θέσεις των Μελών.
Ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των Οργανώσεων, ανταλλαγή τεχνογνωσίας, συντονισμός ενεργειών, συνεργασία σε δράσεις, επίλυση προβλημάτων που αντιμετωπίζει κάποια Οργάνωση-Μέλος του δικτύου.
Συμμετοχή σε κοινές εκπαιδεύσεις. Έτσι, αφ’ ενός επιτυγχάνεται υψηλότερο ποιοτικό αποτέλεσμα και αφ’ ετέρου δίνεται η ευκαιρία σε «μακρινές» από το κέντρο, ή μικρές σε Μέλη, Οργανώσεις, να έχουν πρόσβαση σε εκπαιδευτικές διαδικασίες, που τώρα λόγω της απόστασης ή λόγω του μικρού αριθμού των Εθελοντών τους, είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν.
Έκδοση εκπαιδευτικού υλικού για χρήση από τους Εθελοντές των Οργανώσεων που μετέχουν στο δίκτυο.
Τι εργαλεία διαθέτει και τι δράσεις αναλαμβάνει το δίκτυο
Όλη η διαδικασία προτείνεται να πραγματοποιείται μέσω του διαδικτύου (portal) και να είναι σε όλους (και σε μη μέλη του δικτύου) διαφανής.
Όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό που έχει την έννοια του εργαλείου, διαθέτει έναν "Εκτελεστικό Γραμματέα" που εκπροσωπεί το δίκτυο, υποστηρίζει τις επίσημες θέσεις και διεκδικεί την εφαρμογή των επίσημων θέσεων του δικτύου.
Μέσω του Εκτελεστικού Γραμματέα, οργανώνεται ετήσια συνάντηση εκπροσώπων των Οργανώσεων για να συζητηθούν τα προβλήματα, να ανταλλαγούν απόψεις και να οριστικοποιηθούν θέσεις εκ μέρους των Μελών του δικτύου. Ακόμα και η ανταλλαγή γνώμης, είναι προτιμότερη από την μερική ή απόλυτη απομόνωση που επικρατεί σήμερα.
Το δίκτυο αυτό, εκπροσωπώντας μεγαλύτερο αριθμό Εθελοντών από όσο εκπροσωπεί η κάθε μία Οργάνωση από μόνη της, μπορεί να οργανώνει εκπαιδεύσεις για τα μέλη όλων των οργανώσεων που μετέχουν στο δίκτυο.
Ποιοι εντάσσονται στο δίκτυο και πώς
Τα Μέλη του δικτύου πιστεύουμε ότι θα πρέπει:
να διαθέτουν νομική υπόσταση
να τηρούν τις διαδικασίες που προβλέπει το Καταστατικό τους, περί τακτικής ανάδειξης των Μελών του ΔΣ, στις Οργανώσεις που εκπροσωπούν
να διαθέτουν έδρα-χώρο φιλοξενίας των δραστηριοτήτων τους
να έχουν ΑΦΜ και κατ’ επέκταση να τηρούν βιβλίο ταμείου
να διατηρούν και διαχειρίζονται το μητρώο μελών τους
να υπάρχει η στοιχειώδης γραμματειακή υποστήριξη των δραστηριοτήτων τους, δηλαδή να διαθέτουν τηλέφωνο επικοινωνίας και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
να εκτελούν τουλάχιστον μία από τις δράσεις Δασοπροστασίας ή Δασοπυρόσβεσης.
Έτσι, ένας εκπρόσωπος από κάθε αυτόνομη Εθελοντική Οργάνωση μετέχει στο δίκτυο.
Η απόφαση για την ένταξη μιας Οργάνωσης στο δίκτυο ή την έξοδο από αυτό, είναι απόφαση που λαμβάνεται ΟΜΟΦΩΝΑ από τα εκάστοτε Μέλη.
Κώδικας δεοντολογίας του δικτύου
Επίσημες θέσεις του δικτύου γίνονται μόνο όσες συμφωνούνται από όλα τα Μέλη. Δηλαδή, εφαρμόζεται η αρχή της απόλυτης ομοφωνίας των Μελών. Όσα θέματα δεν εκφράζουν όλα τα Μέλη, παραπέμπονται σε επόμενες συνεδριάσεις.
Τα ζητήματα που τίθενται από μία Οργάνωση - Μέλος προς ψήφιση, ώστε να αποτελέσουν ή όχι θέσεις του δικτύου, απαιτούν ΟΜΟΦΩΝΙΑ θετικής ψήφου. Αυτή η απόλυτα Δημοκρατική Αρχή της ομοφωνίας, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και η ταφόπλακα του επιδιωκόμενου δικτύου, στην περίπτωση που κάποια Οργάνωση ψηφίζει «καταχρηστικά» και χωρίς να μπορεί να πείσει τους λοιπούς για το δίκιο της αρνητικής ψήφου της. Κατά συνέπεια, πρέπει να τεθεί δικλείδα ασφαλείας σε πιθανή παρόμοια νοοτροπία. Θα πρέπει να αυτοδεσμευτούν τα Μέλη, ότι παρόμοιες πρακτικές «καταχρηστικής» συμπεριφοράς, δεν πρέπει να ανήκουν στην Εθελοντική δεοντολογία που θα πρέπει να διέπει όλους. Έτσι, αν μια απορριφθείσα πρόταση επανέλθει και πάλι προς ψήφιση, και ψηφιστεί θετικά από το 80% των Μελών, τότε οι μειοψηφούσες Οργανώσεις οφείλουν να αποδεχθούν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Μελών, επιθυμεί διακαώς να αποκτήσει η «πρόταση» την «επίσημη θέση του δικτύου», και ότι η Εθελοντική δεοντολογία επιβάλλει σε όλους μας να δεχτούμε σαν «θετικά» ψηφισθείσα την σχετική πρόταση.
Επίλογος
Όλα τα πιο πάνω, είναι απλώς σκέψεις της ομάδας τεκμηρίωσης του «Εθε-Φιλα». Είναι μια πρόταση που θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για περαιτέρω συζήτηση. Θεωρούμε ότι θα υπάρχουν ακόμα καλύτερες προτάσεις, με ίσως πιο πρακτικές μεθόδους λειτουργίας. Θα ήμασταν ευτυχείς, αν κάποια στιγμή οι Εθελοντικές Οργανώσεις μπορούσαν να συζητήσουν τέτοια θέματα γύρω από ένα τραπέζι.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο, παραθέτουμε και ένα καλό νέο σχετικά με το θέμα.
Στην ιστοσελίδα των Εθελοντών Εκτάκτων Αναγκών Νομού Χανίων «ΕΘ.Ε.Α.» διαβάσαμε τα παρακάτω:
«Έναρξη συντονιστικού κέντρου Εθελοντικών οργανώσεων.
Tην Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010 ξεκίνησε την λειτουργία του, το συντονιστικό κέντρο εθελοντικών οργανώσεων του Νομού μας, στα γραφεία Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων. Την ευθύνη συντονισμού έχουν 4 έμπειροι εθελοντές, οι Χλωράκης (ΕΘΕΑ), Καραβάνος (Ομάδα Εθελ. Δήμου Χανίων), Χ'ιωάννου (ΔΙΑΣ) και Αναστασάκης (Καγιαλές, Ακρωτηρίου). Αυτοί οι 4 εκ περιτροπής συντονίζουν τις 12 εθελοντικές οργανώσεις που μετέχουν στην φετινή αντιπυρική περίοδο και αναφέρουν ανάλογα στην Πυροσβεστική υπηρεσία που έχει και την τελική ευθύνη. To συντονιστικό λειτουργεί κάθε φορά που ο δείκτης επικινδυνότητας είναι στον ανώτερο βαθμό από τους 5 συνολικά που χρησιμοποιεί η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.»
Ένα άλλο δίκτυο που ανακαλύψαμε στο διαδίκτυο είναι αυτό του Υμηττού για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην ιστοσελίδα:
http://www.deoy.gr/http://www.ethelontesnf.blogspot.com/
Τετ Οκτ 06, 2010 8:34 am
